Anneler Günü Gerçeği

        12 Mayıs 2013 yani Anneler günü. Çocukluğumuzdan bu yana kutladığımız evde bir bayram havası estiren tatlı , şirin bir gün. Annelerin değerini, kıymetini anlatmaya elbette kelimeler yetmez. Ama bir resim, bir öpücük ya da kocaman bir kucaklama ile annelerin gönlünü her an almak mümkündür. Anneler gününün kutlanması taraftarıyım. Biz kadınlar birazcık şımartılmayı çokça da hatırlanmayı severiz. İçinde sevgi barındıran her ay, gün , hafta kutsaldır.

       Ancak, bu güzeller güzeli gün ile de ilgili benim tuhafıma giden birazcık da canımı sıkan durumlar var. İlk olarak, Anneler Günü'nün hediyelerinin annelerden rol çalması müthiş derecede beni rahatsız ediyor. Sanki reklamlar bana şunu diyor '  Annene şöyle koçbaşı kadar pırlanta almazsan evlat değilsin. Yazıklar olsun sana  vefakar, cefakar annene hala bir  akıllı telefon alamadın mı? Kadıncağız bir ankastre setide mi hak etmiyor tüüh sana.' İşte bana bu aralar reklamlar sağdan soldan tokatlaya  tokatlaya geliyorlar. Sanki ne kadar pahalı ve gösterişli bir hediye alırsan o kadar vefalı evlatsın. Bu arada yanlış anlamayın. Hediye olayına karşı değilim. Ama manevi ve cici hediyeler hele de içine birazcık yaratıcılık katılmışsa muhteşemdir benim görüşümce. 


        İnsan annesine olan sevgisini nasıl sığdırır bir hediye paketinin içine. Biraz muziplik biraz da estetik katmadan Anneler Günü hediyesi olur mu hiç. Çikolata olur, mutlu anlardan oluşan bir fotoğraf karesi olur, çiçek olur, kedi olur. Her şey olur ama... Bir grup  hediye var ki, olmasa da olur. İşte karşınızda elektrikli ev ve mutfak aletleri serisi. Aman çay makinesi alayım da bana çay yaparsın. Süpürge alayım da mutlu mutlu ev süpürürsün. Tencere alayım sarma sarsın. Olur, başka emrin. Bence en berbat hediye grubu ev işi içeren hediyeler. Hediye demeye dilim bile varmıyor. Bir anne olarak söyleyeyim. Ev işi yaptığımız anlar en mutlu anlarımız değildir.

      Bu arada Anneler Günü öncesinde reklamları şaha kalkan büyük beden giyim markalarının tümünü kınıyorum. Tüm anneler fazla kiloludur, öyleyse hepsi battal beden giyinmek zorundadır. Olsak da size ne. 365 gün mışıl mışıl uyuyun,  Anneler Günü'nde parayı kıyıp reklam yayınlayın. Neyse, sanırım bugün biraz huysuzluğum üzerimde.

       Geçelim beni en sinir eden son Anneler Günü bombasına. Mayısın her ikinci pazarı gazetelerde çarşaf çarşaf ünlü medyatik kadınlarımız. Kucaklarında bebişleri. Yüzlerde kocaman gülümseme.(12 kişilik yemek takımı beyazlığında şık ve beyaz dişlerle) Baba figürü silik vaziyette. İştahla röportaj verdiklerini görürüz. Ve yıllardır hepsi sözleşmişçesine aynı şeyi söyler durur. 'Ayy annelik dünyanın en harika duygusu ama bir o kadar zooor.' Tabii memlekette bakıcı beğenmeyip kaçak göçek yabancı dadı tutarsan biraz zorlanabilirsin. 'Çoook özeeel bir çocuk, doğarken ingilizce ağladı.Yetişemiyorum hızına. Çoook zormuş anne olmak çoook.' Tabii annesi filolog, babası astronot. 


       Biriniz de çıksın çok şükür desin. Devlet memuru musun, duvar ustası mısın, inşaat işçisi misin? Cerrah mısın, bilim insanı mısın, haberci misin? Sahnede iki saat turlayıp üç şarkı söylersin. Akşam ne yemek yapsam diye mi düşünürsün, faturaları mı? Çocuk hasta olunca müdürden nasıl izin alacağım diye kahrından ölür müsün? Sabah 6'da evden çıkıp akşam 8'de eve mi gelirsin. Hamilelikte aldığın 300 gr ile gurur duyar, göbek sahibi kadınlara akıl verirsin.
        Tüm medyatik annelere sözüm şudur ki. Şükredin ve anneliği bize öğretmeye kalkmayın. Maddi olanaklarınızda gözümüz yok, yanlış anlamayın . Ama çocuklarınızı o sabun köpüğü şöhretinize malzeme etmeye kalkmayın. Çünkü benim durduğum yerden çok çirkin görünüyorsunuz.
     Canım basın mensupları. Bu anneler gününde de normal bir anneyle röportaj yapın. Kendi annenizle, komşu teyzeyle, bir fabrika işçisiyle. Ne dersiniz? 

Yorumlar

  1. pazarlama satış sektörünün işine yarayan günlerden biri..
    hediye alınacak diye bir şey yok..
    bir gün annen eve gelmeden bir kaç çeşit yemek yap sofrayı kur , bu bile en güzel hediyedir onun için..
    para harcamaya ne gerek var :)

    YanıtlaSil
  2. çok güzel bir yazıydı!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğenmene sevindim, çok teşekkür ederim:))

      Sil
  3. Keyifle okudum, kalemine sağlık :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Böyle güzel geri bildirimler beni çok mutlu ediyor, teşekkür ederim yasemincc:))

      Sil
  4. biz her anneler günü evi temizlerdik kardeşlerimle :))) ve tabi kahvaltı süprizi bir klişeydi :)))))

    valla içim soğuğu eline sağlık, ben de sinir oluyorum o reklamlara :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah o şirin kahvaltılar. Benim de çocukluğum da aynen böyle masum geçerdi bu günümüz. Reklamlar konusundaysa, yaşasın, yalnız değilmişim. Anneler günü masumiyetini tekrar kazandırmak dileğiyle:))

      Sil
  5. Özellikle son kısma sonuna kadar katılıyorum, diyorum.
    Hediye olayına gelince, geçen senelerde de demiştim. Küçükken hediye falan almazdık hiç. Biz büyüdük, onlar çocuklaştı ve hediye bekler oldular. Böylece hayatımıza bir hediye telaşı girdi işte. :)
    Ve haklısınız. Mutfak eşyasından hediye mi olur? Hadi diyelim ki, annenin o alete ihtiyacı var, olsun istiyor. Bu durumda olabilir, hazı fırsat bu fırsat deyip. Gerçi başka zaman alınca anne daha mutlu olur kanımca. :) Değil mi?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet,ev araç gereçlerini başka zaman da alabiliriz. Ama güzel bir kahvaltı, bir demet papatya yeter de artar bile. Ama şu reklamlar yok mu reklamlar. İnsanın beynini pırlantayla, ütüyle, terlikle bulandırıyorlar yahu:))

      Sil
  6. esraaaaaa:))

    hahahahaa
    annesi filolog babası astronot kısmında yüksek sesle kahkaha attım cevredekiler bana bakıyolar simdi ahahahaa
    valla gidin esraya soyleyin onun yüzünden derim.
    der,im yani:))

    efenim ben ozel günlere azıcık ayarım ama anneler günü baska ttabi kutlarım kutlatırım...
    anneymissiniz...
    anneler gününüzü kutlarım erkenden:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Oooh güldürebilmeyi başardıysam ne mutlu bana:)Meraklı bakışları boş ver sen, gülmeye , hayatla dalga geçmeye devam..
      Tebrik için de çok teşekkür ederim, sevgiyle kalın:))

      Sil
  7. Evde televizyon yokken bile maruz kaldım bende bu reklamlara; çünkü her yerdeler.. Yazdıklarınıza aynen katılıyorum. Hatırlanmak, sevgi, saygı, çiçek,böcek, kuş, kart varken ve daha bir dolu şekilde insan "sevgi"sini gösterebiliyorken; küçük ev aletleri biraz abes kaçıyor. Büyük beden kıyafetler benim de dikkatimi çekmişti. Anne değilim ama benim de annem var, herkes gibi :) Sevgimizi sevgiyle gösterelim diyorum ben de :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. 'Sevgimizi sevgiyle gösterelim' bayıldım bu sözüne. Beni en çok üzen tüketim çılgınlığının anne sevgisini bu kadar sömürüyor olması. Tüm annelere ve onları çooook seven evlatlarına selam olsun:))))

      Sil
  8. nasıl güzel bir yazı, görüşlerine kesinlikle katılıyorum, sevgilerimle:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım, çok sevindim. Çok teşekkür ederim. Sevgiyle kal:)))))

      Sil
  9. bu yazıdan çok keyif aldım. fikirlerinize kesinlikle katılıyorum.Antalya'dan selamlar :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder