Deniz kenarında bir şehirde yaşamanın güzelliğini en çok yılın bu mevsimi seviyorum. Birden bastıran öğle sıcağına denizin tuzlu serinliği karışır. Derin bir nefes koparırım mutlu bahar rüzgarından. Beynimdeki tüm kıvrımları, tatlı telaşlı tüm hücrelerimi hisseder, şükür derim. Sonra da düşünürüm. Ya denizden uzakta olsaydım. Yine fark etmezdi benim için. Binlerce kilometre uzakta da olsam denizin varlığını bilmem yeter bana. Belki bir kuşun kanadında, bir nefeslik rüzgar hatırlatırdı maviyi bana.
Yorumlar
Yorum Gönder